Work in progress

Inmiddels zijn we ruim twee weken verder na de eerste kuren. Twee jaar geleden startte Koos ook met een immuuntherapie (Pembro). Hij heeft dit medicijn anderhalf jaar gebruikt, zonder noemenswaardige bijwerkingen. Deze keer krijgt Koos twee broertjes van Pembro, namelijk Nivo en Ipi. En eigenlijk zijn we heel blij en tevreden met wat het teweeg brengt bij Koos. De eerste dagen was het schakelen en dat was pittig voor zijn lichaam. Nu merkt Koos dat hij zich beter voelt dan het afgelopen half jaar met de eiwitremmers. Een bijzondere gewaarwording. Je zou bijna vergeten dat de situatie ernstiger is dan een half jaar geleden. Maar het is eigenlijk ook best lekker om de ernst van de situatie af en toe te vergeten...

Ik probeer mij regelmatig in Koos zijn situatie te plaatsen. Hondsmoe wakker worden en toch je bed uitkomen en opstaan voor een nieuwe dag. Gebrek aan focus en concentratievermogen en toch praktische zaken in en om huis regelen. Continue een zeurderige pijn in je buik, maar toch meedoen met het gezin. Respect.
Ik ben heel dankbaar en blij dat we het ondanks alles fijn hebben met elkaar. En genoeg lol maken. Volgende week ontvangt Koos voor de tweede keer een infusie van Nivo en Ipi. In mei, na vier infusies, zal zichtbaar zijn wat de medicatie doet voor Koos zijn lichaam. Work in progress...
We hopen en bidden!