Huize Jonker

Nog geen vier weken na het toedienen van twee zakken bloed, werden we afgelopen woensdag weer opgeschrikt. In relatief korte tijd was Koos weer zo'n drie zakken bloed kwijtgeraakt... Koos merkte dat het hem ontbrak aan elk greintje van energie. En een continue drukkende pijn in zijn onderbuik. Het bloed werd weer gestolen door de melanomen en werd ingeschaald op een Hb van 4,8.  Woensdagmiddag stond het vierde en laatste infuus moment ingepland van de gebroeders Ipo en Nivo. Door wat extra denk- en regelwerk van de afdelingsplanner kon Koos diezelfde dag ook opnieuw drie zakken bloed erbij krijgen. Dit geeft een dubbel gevoel. We hebben niet de illusie dat het bloed Koos meer energie zal geven. Enerzijds is het bloed nodig om het lichaam sterker te maken en het herstel te ondersteunen. Anderzijds staan de tumoren ook met open armen klaar om zich te laten voeden en door te groeien. Niets doen is op dit moment de meest slechte optie, dus we plakten vier uur vast aan ons ziekenhuis b

Beste allemaal, Vandaag is een prachtige dag. Het is zondag. Het weer is zomers en zorgt voor een bron van rust en ontspanning. Vanaf ons balkon zien wij fietsers en wandelaars met zonnebrillen, rugzakken, soms een schep of een emmer voorbijkomen. Lachende gezichten, mensen die genieten van deze verwennerij. En wij genieten mee. Vanmiddag bezochten we een waterspeeltuin met allerlei klim en klautermogelijkheden. En nog beter, een flink grasveld waar ouders achterover kunnen liggen en wegdromen in het zonnetje. Totdat er een kind van een scheef vlot valt. Dat kind wilde niet naar de speeltuin. Ook niet onder het mom van gezinsuitje. Het kind ging mee met een lange spijkerbroek aan. Een korte broek hoefde echt niet. Nu druipen zijn broekspijpen van water en kroos. Maar op een dag als deze is dat geen probleem. We overleggen samen, maken compromissen en brengen iedereen uiteindelijk voldaan thuis. Wat een dag. Kon het maar altijd vandaag zijn. De afgelopen week hadden we dagen die we