'Dit is vandaag, en dat is alles wat je hebt. Morgen komt later. Gisteren is al weer weg. (...) Je hoeft maar één ding te doen, dat is er zijn.'
De woorden van het lied Vandaag van Kinga Ban ken ik, maar vandaag komen deze woorden ineens binnen. Vanochtend zijn we per ambulance naar het AvL gebracht voor een laatste bloedtransfusie. Vorige week heeft Koos er ook één gekregen, maar het is niet meer bij te benen om het bloed op enig peil te houden. Zijn Hb-waarde is inmiddels 2,4. Eigenlijk voelde Koos zich rustig en helder deze dagen. Hij heeft heel weinig energie, maar gisteren hebben we heerlijk in de tuin gezeten in een onderuit-zak-stoel. Er is nog wat bezoek geweest. Koos is weer een stap verder in het afscheid nemen van dierbare mensen om hem heen. De kring wordt steeds kleiner.
Inmiddels krijgt Koos zijn morfine en andere medicatie om zijn darmen nog enigzins te ondersteunen in hun werk via een naald in zijn arm. Vanwege voortdurende misselijkheid, hikken en braken was het slikken van de pillen niet betrouwbaar. Dit werkt veel fijner voor hem en geeft rust. Tweemaal per dag komt er verpleging om dit thuis toe te dienen.
Deze week is Noah jarig en om hem de aandacht te geven die we hem zo gunnen, zijn wij nu hier. Koos krijgt opnieuw drie zakken bloed. Zodat hij de verjaardag mee kan maken en hij de dagen doorkomt. Hij heeft besloten dat dit de laatste transfusie wordt. Als er al een keuze is. Koos is klaar om te gaan. We hebben natuurlijk geen idee wanneer de tijd daar zal zijn. Eigenlijk zijn we al verwonderd over de afgelopen weken, waarin zijn lichaam en geest nog zo krachtig zijn.
Als ik denk aan het komende afscheid, breekt mijn hart. Dit hele proces van ziek zijn hebben we samen doorleefd. Koos heeft kanker. Maar ik ook, in hem. We hebben deze tijd zo intiem beleefd met elkaar en hebben alles kunnen delen. Deze laatste stap zullen we echter nooit meer samen kunnen delen achteraf. We zullen ons er niet meer samen om kunnen verwonderen of beklagen. De pijn die deze gedachte brengt is voelbaar dichtbij. Soms laat ik het toe, maar verder parkeer ik het voor later. Nu leven we nog samen, in dit moment.
Ik houd het bij vandaag.
Hartelijke groet,
Koos en Charlotte
De woorden van het lied Vandaag van Kinga Ban ken ik, maar vandaag komen deze woorden ineens binnen. Vanochtend zijn we per ambulance naar het AvL gebracht voor een laatste bloedtransfusie. Vorige week heeft Koos er ook één gekregen, maar het is niet meer bij te benen om het bloed op enig peil te houden. Zijn Hb-waarde is inmiddels 2,4. Eigenlijk voelde Koos zich rustig en helder deze dagen. Hij heeft heel weinig energie, maar gisteren hebben we heerlijk in de tuin gezeten in een onderuit-zak-stoel. Er is nog wat bezoek geweest. Koos is weer een stap verder in het afscheid nemen van dierbare mensen om hem heen. De kring wordt steeds kleiner.
Inmiddels krijgt Koos zijn morfine en andere medicatie om zijn darmen nog enigzins te ondersteunen in hun werk via een naald in zijn arm. Vanwege voortdurende misselijkheid, hikken en braken was het slikken van de pillen niet betrouwbaar. Dit werkt veel fijner voor hem en geeft rust. Tweemaal per dag komt er verpleging om dit thuis toe te dienen.
Deze week is Noah jarig en om hem de aandacht te geven die we hem zo gunnen, zijn wij nu hier. Koos krijgt opnieuw drie zakken bloed. Zodat hij de verjaardag mee kan maken en hij de dagen doorkomt. Hij heeft besloten dat dit de laatste transfusie wordt. Als er al een keuze is. Koos is klaar om te gaan. We hebben natuurlijk geen idee wanneer de tijd daar zal zijn. Eigenlijk zijn we al verwonderd over de afgelopen weken, waarin zijn lichaam en geest nog zo krachtig zijn.
Als ik denk aan het komende afscheid, breekt mijn hart. Dit hele proces van ziek zijn hebben we samen doorleefd. Koos heeft kanker. Maar ik ook, in hem. We hebben deze tijd zo intiem beleefd met elkaar en hebben alles kunnen delen. Deze laatste stap zullen we echter nooit meer samen kunnen delen achteraf. We zullen ons er niet meer samen om kunnen verwonderen of beklagen. De pijn die deze gedachte brengt is voelbaar dichtbij. Soms laat ik het toe, maar verder parkeer ik het voor later. Nu leven we nog samen, in dit moment.
Ik houd het bij vandaag.
Hartelijke groet,
Koos en Charlotte
Heel veel sterkte deze dagen...hoop dat hij nog even opknapt voor morgen ,Wil je hem aub de groeten doen van ons .Mvg Danny en Annelies Blonk
BeantwoordenVerwijderen
VerwijderenAlle sterkte en kracht voor jullie. Hopelijk is de kracht er voor de verjaardag van Noah. We denken aan jullie....
BeantwoordenVerwijderenLieve lieve Koos, Charlotte en kinderen
BeantwoordenVerwijderenWat is het allemaal mooi verwoord, het geeft een kijkje in jullie proses omgaan met deze vreslijke ziekte kanker, wat een strijd, straks gaat het moment van afscheid nemen komen, maar door al ons verdriet en tranen is er hoop het is een tijdelijke afscheid, straks zullen jullie met HEM elkaar weer zien, daar zijn dan geen pijn rouw en tranen meer.
Heel veel sterkte.
Hartelijke lieve groetjes
Judith van der plas
Vriendin van Loes
Voortdurend in onze gedachten en gebeden. De Eeuwige is bij jullie, geeft kracht naar kruis. Maar wat is het verdrietig en zwaar voor jullie, ondanks Zijn aanwezigheid! Heel veel sterkte in deze moeilijke, laatste dagen. Wil je Koos de groeten doen en bedanken voor wie hij is, ook voor de mensen om hem heen? Hij heeft ze Jezus voorgeleefd en daarmee heeft hij meer voor ze betekent dan hij misschien zelf beseft. Lieve Charlotte, heel veel sterkte, bedankt voor je verdrietige, maar tegelijk mooie, bemoedigende blogs. Elke dag komt de zon weer op, leef met de dag. God zal ook jou weer vreugde en blijdschap geven. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte gewenst en Gods kracht! Wat ongelooflijk zwaar moet dit zijn voor jullie. Dit kun je alleen doorstaan met de Here God aan je zijde, Hij geeft kracht!
BeantwoordenVerwijderenZo vreselijk, die ziekte, kanker... Maar wat een zegen dat jullie Anker, de Heer Jezus, jullie het hou-vast kan geven bij het afscheid nemen. Dat we niet alleen moeten gaan, en niet alleen achter blijven...We denken aan en bidden voor jullie! Bedankt voor deze blogs, zo mooi gevoelig geschreven.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes fam. Messemaker
Lieve koos ik zal je nooit vergeten
BeantwoordenVerwijderenGod zal met je zijn
k droomde eens en zie
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
We liepen samen het leven door,
en lieten in het zand,
een spoor van stappen; twee aan twee,
de Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij,
en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugde,
van diepe smart en hoop.
Maar als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen "Heer waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op het zwaarste deel van mijn pad..."
De Heer keek toen vol liefde mij aan,
en antwoordde op mijn vragen;
"Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen..."
Heel veel kracht en liefde toegewenst in deze moeilijke tijd voor de hele familie
Liefs je collega emmie kuijt
Lieve Koos en Charlotte, mijn hart huilt voor jullie, maar ik weet dat het in geen vergelijk is met het verdriet dat jullie hebben. Het moeten loslaten van elkaar en vader van je kinderen is niet te bevatten. Vind troost en kracht bij de Vader, in het vertrouwen dat je elkaar daar weer mag ontmoeten.
BeantwoordenVerwijderen1xbet korean – legalbet.co.kr
BeantwoordenVerwijderen1xbet septcasino korean – legalbet.co.kr. - 바카라 Sports Betting and 1xbet Casino. Sports and Casino. Baccarat. Blackjack, roulette, baccarat, poker.