Huize Jonker

Allereerst: Hartelijk dank voor al het meeleven. Het bemoedigt ons! Afgelopen woensdag heeft Koos zijn eerste shots van Ipilimumab en Novilumab gekregen. Ipi en Novi, aldus de verpleegkundige. Een dubbele lading immuuntherapie: Alle zeilen bij om de tumoren terug te pakken. Volgens planning zal Koos vier keer om de drie weken shots ontvangen. Op die momenten worden zijn bloedwaarden en conditie ook beoordeeld. In mei staat er een nieuwe scan gepland waarop te zien zal zijn wat de therapie doet. De toediening is een heuse dagtaak. Voor de eerste infusie startte de verpleegkundige met het doen van metingen, infuus aanbrengen, bestellen van de kuren, voorspoelen van de lijn. Na een uur volgde de eerste toediening. In twee keer een uur werd de Ipi en Novi toegediend, met na iedere kuur een uur pauzetijd om te zien of er geen acute bijwerkingen optreden. De medicatie werd goed ontvangen en aan het einde van de dag kunnen we zonder rariteiten weer lekker naar huis. Gelukt. Alles erin is

Met een rood wijntje en een biertje (0,0%) komen we samen even bij van vandaag. Dit was dé dag. Vandaag waren er weer 8 weken afgetikt waarin Koos braaf zijn medicijnen heeft geslikt. 8 weken van geduld hebben. 8 weken van kwaaltjes; bultjes en pijnlijke vochtophopingen, het ontzettend koud hebben met een verwarming op 21 graden, een lichamelijk moeheid die niet strookt met de geestelijke wensen en fitheid, darmen die helemaal los gingen, die steeds vaker een ontzettende buikpijn en een supermisselijk gevoel gaven. Wat ben je dan als mens? Niet eens in staat om je zorgen te maken over de dag van morgen. Menig mens zou er voor tekenen dat dit lukt. Leven bij de dag. Maar Koos heeft het ervaren, onder heftige omstandigheden. En verlangt misschien wel terug naar de tijd dat hij zich zorgen maakte over het alledaagse. En vandaag was het zover. Doet ie het of doet ie het niet? Gaat de chirurg opereren? Nee. De chirurg gaat niet opereren. De tumoren hebben een weg gevonden om niet toe te