Huize Jonker

Hoe gaat het nu met jullie? Een niet eenvoudig te beantwoorden vraag. Hoe ga je verder met leven als je weet dat het echt gaat eindigen? Iedereen kan plotseling overlijden, akkoord. Niemand weet wanneer zijn (natuurlijke) sterfdag zal zijn, eens. Maar wanneer je de dood in de ogen kijkt, wanneer deze laatste duivelse slag binnen handbereik is, hoe doe je dat? Wij doen dit voor het eerst. Koos doet dit voor het eerst. Anderen die hetzelfde als hem hebben meegemaakt kunnen hem er niet doorheen helpen. Zij zijn er immers niet meer. Het komt goed, je weet waar je heen gaat, allemaal waar. Maar dat betekent in ons geval helaas niet dat je in vreugde je laatste tijd doorkomt en het gemakkelijk is. Het is een bittere pil. Nee, dat is niet waar. Een bittere pil valt weg te slikken. Het is meer een betonblok die je maar moet zien door te slikken. Onmogelijk om als mens te doen. We hebben als mensen het voorrecht om keuzes te kunnen maken. God heeft ons niet als marionetten gemaakt, heb ik

Wanneer ik mijn laptop aanzet verschijnt er dagelijks een nieuwe tekst uit de Bijbel in beeld. Een kort vers. Bijna elke keer ben ik erg nieuwsgierig naar de omliggende verzen en klik ik door om meer te lezen. Ik blijf verbaasd over alle wijze woorden van hoop en bemoediging die God in de Bijbel voor ons heeft op laten schrijven. Zo ook vanmiddag. Bij het openslaan van mijn laptop popt er een tekst op: 1 Petrus 1 vers 6 'Wees daar blij over, ook al wordt jullie geloof nu op allerlei manieren op de proef gesteld.' De proefstelling kan ik beamen. In Koos zijn ziek zijn speelt de hoop op beter worden een grote rol. We bidden hier al jaren voor. De afgelopen tijd is Koos gezegend, gezalfd, handen opgelegd. Er komen allerlei mooie mensen op ons pad die Koos bij God brengen en woorden ter genezing uitspreken. We hebben de afgelopen jaren periodes kunnen leven in dankbaarheid bij het terugdringen van de kanker, van verkleining van de tumoren tot speldenprikken. Genezing leek soms