Beste lezer, Inmiddels zijn wij wijzer geworden over het vervolg van Koos zijn melanoom-traject. En we kunnen het zelf bijna niet geloven, maar er blijkt toch weer een staartje aan dit proces. Nou ja, intussen mogen we het toch wel een 'staart' noemen vind ik. Woensdag 3 januari reden wij met goede hoop en gepaste angst richting het AvL. De uren voorafgaand aan dit bezoek rees met name bij Koos de vertwijfeling over wat de uitslag zou zijn. De laatste keren waren deze gesprekken in recordtijd afgelopen en deze keer een nieuw record voor onze arts: in 4 en een halve minuut stonden wij weer in de wachtruimte. Ons gesprek was 20 minuten later begonnen en ik vraag mij af hoe deze beste man zo kan uitlopen met zijn gesprekken. Misschien moeten we volgende keer gewapend met een vragenlijst, pen en papier ons gespreksmoment beter benutten. Zou dat het geheim zijn? Hoe dan ook, wij waren in no-time bijgepraat. Om ons gerust te stellen vertelde de arts ons direct met een enthousiaste
Ons leven met kanker.